امروزه مدارس تیزهوشان دیگر یکه تازان کنکور و المپیادها نیستند ، چرا ؟

در زمانی نه چندان دور ( دهه ۸۰ ) این مدارس استعدادهای درخشان بودند که

طلایه دار تمامی رقابت های علمی بودند ، به حسب ظاهر ، آنها تیزهوش (!) ، مستعد و دارای

امکانات آموزشی ویژه بودند و این امر ( یعنی برنده بودن ) طبیعی جلوه می کرد

با گذشت زمان و پا گرفتن هر چه بیشتر مدارس غیرانتفاعی اما داستان عوض شد

این مدارس حالا با امکاناتی متمرکز تر از یا حداقل برابر با مدارس استعدادهای درخشان اند

اما توقع این بود که حداقل به دلیل وجود استعداد ذاتی هم که شده این نوع از بشر ( همان ظاهرا تیزهوش )

نتایج را به راحتی به دیگران واگذار نکند ، یعنی حداقل وقتی که امکانات برابر دارند واگذار نکند !

دلیل این باخت از همان ابتدای کار مشخص است!!!

وقتی با یک آزمون تیزهوشان ، که برایش انواع و اقسام کتاب و کلاس وجود دارد

به یک نفر برچسب تیزهوشی زده می شود. اصلا نسبت دادن این صفت اشتباه است

حالا که بحث‌های قبلی مان آموزش مباحث سمپاد برای همه بود

بحث را می شود راحت تر فهمید

دلیل یک چیز است ، عموم بچه ها تفاوت چندانی ندارند

و این قدرت آموزش مستمر و منظم است که بر فیلتر ناقص ، نادرست و مقطعی آموزش و پرورش

غلبه یافته و پیروز می شود

یعنی صبر در آموزش دادن چند ساله بدون نسبت دادن کلمه تیزهوش در مدارس غیر انتفاعی فاتح است

نه یک آزمون سه ساعته ورودی مدارس تیزهوشان

این را در مقیاس کلان هم می شود دید

دانشجویان آمریکایی با نظم ، پشتکار و امکانات پژوهشی کارهای بدیع می کنند ولی ایرانی ها هنوز به

دنبال ثبت چندمین مقاله ی بی فایده ی خود در isi هستند که چند روزه انجام شده است

کلا به کار اصولی و بلند مدت در ایران اعتقاد زیادی نداریم

در حالی که صبر و استقامت ، حتی اگر نابغه نباشید ، اعجاز می کند

کوشیار جایی برای یادگیری !

لینک خبری مرتبط : تعداد مدارس استعدادهای درخشان کاهش می‌یابد/ بررسی احیای سازمان سمپاد در شورای انقلاب فرهنگی